Kapitał jest podstawą funkcjonowania przedsiębiorstwa. Jego źródłem może być emisja akcji lub udziałów. Kapitał można również zebrać na rynku finansowym poprzez emisję obligacji lub innych instrumentów dłużnych.
Emisja akcji
Emisja akcji powoduje wzrost kapitału podstawowego spółki. Może być ona przeprowadzona dla dotychczasowych właścicieli lub poprzez emisję skierowaną do innych osób. Jeżeli jest to emisja publiczna, czyli skierowana do więcej niż 149 osób lub nieoznaczonego adresata wówczas emitent jest zobowiązany sporządzić i zatwierdzić w Komisji Nadzoru Finansowego prospekt emisyjny lub memorandum informacyjne. Taki wymóg nie dotyczy emisji niepublicznej.
Można dobrze sprzedać akcje nowej emisji, jeżeli koniunktura na Giełdzie Papierów Wartościowych jest dobra. W tym przypadku dla zebrania wymaganej kwoty wystarczy mniejsza transza. Należy jednak liczyć się z tym, że nowa emisja akcji wiąże się z powiększeniem kręgu akcjonariuszy i w efekcie rozwodnieniem kapitału, a to oznacza konieczność podzielenia się władzą w firmie i zyskami.
Sprzedaż akcji poprzez publiczną emisję oraz uplasowanie ich na giełdzie to trudny i skomplikowany proces, wymagający dużych nakładów pracy i czasu, średnio 3-5 miesięcy. Znacznie prościej i taniej wprowadzić spółkę do notowań w alternatywnym systemie obrotu NewConnect, lecz jest to rynek odpowiedni dla małych firm, funkcjonujących stosunkowo krótko.
Spółka, której akcje są notowane jest zobowiązana realizować obowiązki informacyjne wobec akcjonariuszy, co nie jest łatwym zadaniem. Są jednak niewątpliwe korzyści z posiadania statusu spółki publicznej. Wśród nich należy wskazać na szeroki dostęp do wielu źródeł kapitału. Obecność na rynku publicznym zwiększa wiarygodność i prestiż. Spółka publiczna zyskuje na zaufaniu klientów oraz czerpie korzyści z promocji marketingowej, jaką stanowi jej obecność w publikatorach notowań oraz mediach.
Emisja obligacji
Jeżeli spółka ma problemy z uzyskaniem kredytu w banku, warto rozważyć emisję dłużnych papierów wartościowych, czyli obligacji lub krótkoterminowych komercyjnych papierów dłużnych. Przedsiębiorca pozyskujący pieniądze poprzez sprzedaż papierów dłużnych ustala reguły gry, nie bank. Może więc określać wielkość transz, terminy emisji i zapadalności obligacji, dostosowując wszystkie parametry do swoich możliwości i potrzeb. On decyduje również o wysokości oprocentowania, sposobie jego ustalania, częstotliwości wypłat odsetek. Przy obligacjach emitent spłaca najpierw kupony odsetkowe, bez rat kapitałowych. Zmniejsza to obciążenia finansowe w trakcie realizacji projektu inwestycyjnego, kiedy nie przynosi on jeszcze oczekiwanych zysków. Należy się jednak liczyć, że koszt pozyskania kapitału tą drogą jest zazwyczaj wyższy niż w przypadku kredytu bankowego.
Spółka zaciągająca dług poprzez emisję obligacji ustala również formę i wielkość zabezpieczenia zobowiązania. Emitent może dokonać emisji obligacji częściowo zabezpieczonych lub niezabezpieczonych, co jednak wiąże się z koniecznością zaoferowania inwestorom wyższego oprocentowania. Stąd na emisję częściowo zabezpieczoną lub niezabezpieczoną mogą pozwolić sobie przedsiębiorstwa znajdujące się w dobrej sytuacji finansowej, posiadające wysoką ocenę ratingową, gdzie ryzyko kredytowe jest niskie.
Zaletą finansowania obligacjami w porównaniu z emisją akcji lub udziałów jest pozostawienie niezmienionej struktury właścicielskiej. Posiadacze akcji lub udziałów nie oddają nikomu części władzy a zyski dzielą między sobą, jak dotychczas. W praktyce finansowanie pozyskane poprzez emisję obligacji jest zazwyczaj tańsze niż poprzez emisję akcji.
Oferta sprzedaży obligacji może być skierowana do wybranej grupy adresatów, co najwyżej 149 osób – emisja niepubliczna lub do nieograniczonej liczby osób, czyli emisja publiczna. W pierwszym przypadku emitent sporządza dokument informacyjny, którego ramy i zakres są określone w ustawie o obligacjach. W przypadku emisji publicznej niezbędne jest sporządzenie prospektu emisyjnego lub memorandum informacyjnego i zatwierdzenie w Komisji Nadzoru Finansowego.
Warto również rozważyć wprowadzenie obligacji do notowań na rynku Catalyst. Obligacje mogą być tam notowane na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu. W tym przypadku korzyści są podobne, jak w przypadku notowań akcji.